Ontstaan en hoofdredactie

28205p.gif

Lezers van De Periscoop in de oude zetting

René Felix Lissens (1912 - 2016), geboren en getogen in Leuven, kwam uit een katholiek en eerder traditioneel milieu. Al in zijn jeugd was hij bezig met literatuur: hij maakte deel uit van de studentenredactie van Ons Leven, en richtte de faculteitsgroep Germania op aan de KU Leuven waar hij later ook promoveerde als doctor in de Letteren en Wijsbegeerte. Zijn uitgebreid letterkundig-historisch werk kenmerkt zich door een humanitaire visie op het schrijverschap. Dat verklaart vooral zijn aandacht voor schrijvers zoals Rodenbach en Gezelle. 

In een literair werk zit volgens Lissens altijd een levensvisie vervat die ingebed is een bredere maatschappelijke context. Het is ook die visie die ook door de eerste jaargangen van De Periscoop waait. Zo wordt in de eerste nummer van het maandblad voornamelijk traditionele poëzie behandeld. Experimentele dichters krijgen wel aandacht, maar voornamelijk binnen het kader van een human interest-interview. Niet alleen op kwalitatief vlak, maar ook op kwantitatief vlak (Lissens nam steeds een derde van alle artikels voor zijn rekening) toont hij zich als spilfiguur en richtinggevende bezieler van het blad. 

 

 

De opvolging na Lissens' ontslag is in de secundaire literatuur tamelijk in de vergeethoek geraakt. Wel is geweten dat Frans van den Bremt (1916) een musicoloog-kunsthistoricus was uit Meerbeek. Hij nam slechts een beperkt aantal artikels op zich, maar toch is ook zijn hand te voelen: vanaf 1959 komt er in De Periscoop meer aandacht voor abstracte schilderkunst. Toch is van den Bremts invloed amper te vergelijken met die van Lissens. Het gebrek aan secundaire bronnen, letterkundige beschouwingen en zelfs biografische gegevens maken van de man een soort schaduwhoofdredacteur.