terug

Faalangst, Lies Van Gasse tekent het zesde gedicht van de Dichter des Vaderlands op het Theaterplein in Antwerpen

10357526_10204662826952773_994582747349722536_n.jpg
Ducal1.jpg
Ducal3.jpg
Ducal5.jpg
Ducalgedicht1.jpg
Ducalgedicht3.jpg
Ducalgedicht4.jpg

Op 1 september 2014 tekende Lies Van Gasse Faalangst, het zesde gedicht van Charles Ducal op het Theaterplein in Antwerpen

Met zijn zesde gedicht opent de Dichter des Vaderlands de poort naar het nieuwe schooljaar. Charles Ducal, die zelf als vrijwilliger leerlingen van niet-Belgische origine helpt instromen in ons onderwijs, draagt het gedicht op aan alle kinderen die ‘niet mee kunnen’ en alle leerkrachten die zich met hart en ziel voor hen inzetten. Het gedicht plaatst in sprekende beelden een vraagteken bij het selectiemechanisme in ons onderwijssysteem, dat zoveel ongezonde druk en faalangst produceert.

Type
digitale foto
Onderwerp
Charles Ducal
Lies Gasse, van
Bewaarinstelling
Poëziecentrum
Datum van creatie
01.09.2014
Maker
Michaël Vandebril
Medewerker
Gasse, Van, Ans
Wit, De, Kathy
Somer, De, Catherine
Taal
Nederlands
Rechten
(CC BY-NC-ND 2.0) Creative Commons - Naamsvermelding-Niet Commercieel-Geen Afgeleide Werken 2.0
Transcriptie

Faalangst

Alsof hij bramen voor de jampot plukt
trekt september de kinderen van de zomer.

Onder de school wordt het vuur aangelegd.
Van gloeiende mannen- en vrouwenhoofden,
in lange winters gekloofd en gedroogd,
vonken de cijfers en letters weg.

Een meetlat roert in een reuzenschedel
en voegt om het uur een pond krijtstof toe.
Gedachten die aan de rand blijven kleven
worden geduldig verwijderd, het doel

van de les is een plek in de voorraadschuur
longen en tongen, die goed doorkookt
en gezwollen te koop zullen zijn op de markt.
Juni schudt de zeef: wie er door valt

belandt in schuif B. Boven de hoofden
hangt aan de muur een oog
dat onderscheidt, nooit knippert of lonkt,
enkel kijkt. Een oog als een strop.

De kinderen letten goed op.

Tags
Dichter des Vaderlands, Faalangst, Theaterplein Antwerpen