Naar aanleiding van de tijdelijke tentoonstelling over De Wereld van de Poëzie in Kaart in het Letterenhuis (2017), kreeg de Houdinifoon een prominente plaats.

Peter Holvoet-Hanssen schrijft zelf het volgende over de Houdinifoon: 'Uitvinding uit 1997 voor mijn voorstellingen 'H(olvoet-)H(anssen) in het spoor van H(arry)H(oudini)'. Houdini geloofde niet in de esoterische afterlife-seances vandaar dat dit apparaat zonder kabbalablabla of kwalijke dampen illustere figuren aan de lijn probeerde te krijgen (de poging telde, de inzet van het spel), die dan via mijn stem zouden spreken. Werkte natuurlijk niet tot ik spelenderwijze een jonge Madame Blavatsky evoceerde, ik kwam zodanig in trance dat het publiek kippenvel kreeg. Weet er niet veel meer van, het leidde wel tot een gedicht in mijn debuut opgenomen (het Blavatsky-gedicht staat ook op de 'foon geschreven). Apparaat waarmee ik 'schakelend' bittere ernst met de herwaardering van spel en verbeeldingskracht combineerde (vergeet niet dat bv het DNA spelenderwijze werd ontdekt). Werkte recent nog een beetje toen ik Van Ostaijen opriep tijdens een PvO-voorstelling. Weerom weet ik niet meer wat er gebeurde maar ik raakte bezeten en bracht mijn beste evocatie van Van Ostaijens Singergedicht... pHh’

De Houdinifoon maakt deel uit van de permanente opstelling in het Letterenhuis.