In de redactionele mededeling wordt daele bestempeld als “literair-kreatief” tijdschrift dat vooral proza en poëzie bevat. Naast proza en poëzie, is er in daele echter ook plaats voor essays, reclame, foto’s, collages en andere creatieve uitspattingen van Jan Emiel Daele, al dan niet literair. Enkele voorbeelden hiervan zijn het beeldende gedicht ‘vliegt de blauwvoet’, de speelkaart en de bedrukte bladzijden behangpapier.
In literatuurgeschiedenissen wordt daele bestempeld als een progressief en polemisch blad. daele zou zich dus aansluiten bij de vernieuwende ideeën en deelnemen aan het maatschappelijke discours dat in de jaren zestig werd gevoerd. Dit discours beperkt zich niet tot één domein, maar drong door tot de verschillende subdomeinen van de maatschappij, zowel tot het politieke, het economische, het sociale, als tot het ideologische.
Veel bijdragen in daele getuigen over de politieke en economische realiteit van de jaren zestig. In die periode spraken vele schrijvers zich uit over hun politieke opvattingen. In daele staat vooral het linkse gedachtegoed in de kijker. Een tweede veel voorkomend thema in daele is dat van de oorlog en daaraan gekoppeld, enerzijds gevoelens van angst en anderzijds een verlangen naar ontwapening en een vredevolle wereld. De jonge schrijvers sloten zich hiermee aan bij de internationaal groeiende protestbeweging tegen de Amerikaanse bemoeienis in Vietnam.
Naast de politieke realiteit, wordt er in de bijdragen ook veel verwezen naar de economische omstandigheden van de jaren zestig. Het kapitalistische denken en de op consumptie gerichte manier van leven worden vaak geschetst en bekritiseerd. De bijdragen getuigen dan ook vaak van een sociale bewogenheid en een streven naar gelijke kansen voor de verschillende sociale groepen van de maatschappij.
Op ideologisch vlak staat vooral de vrijzinnige moraal centraal. De bijdragen in daele getuigen van een extreme vorm van het verspreiden van de seksuele moraal en het willen doorbreken van de taboe, die tot dan op het onderwerp rustte. De mate waarin dit onderwerp aandacht kreeg in daele, moet in verband gebracht worden met de persoonlijke interesses van de redacteur. Jan Emiel Daele was zelf een persoon en auteur die het onderwerp niet uit de weg ging, maar het integendeel net in buitensporige mate opzocht. In veel van zijn teksten in daele worden vrijscènes dan ook tot in detail beschreven. Daarnaast is er in daele ook aandacht voor religie. Hoewel de secularisering in de jaren zestig gepaard ging met een crisis binnen de katholieke zuil, is religie een veelvoorkomend thema in daele. Tussen 1962 en 1965 werd het tweede Vaticaans concilie georganiseerd. Dat concilie had als doel het katholieke geloof te bevrijden en aan te passen aan de moderne wereld. Hierdoor kwam er een debat op gang over geloof en over de waarden waar het katholieke geloof voor zou moeten staan.
De inhoudelijke thema's klinken ook door in de creatieve uitspattingen: