Met Anne Büdgen was Ilse in het laatste decennium van haar leven bevriend. Anne was goed op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in Ilse’s werk en steunde Ilse om haar poëzie onder de aandacht te brengen.

Andersom nam Ilse Anne mee naar openingen en boekpresentaties, bijvoorbeeld naar die van Peter Swanborn, Anne van Amstel en Rozalie Hirs. Anne en Ilse traden soms gezamenlijk op en deelden in 2017 ook het podium tijdens de doop van Ilse’s laatste bundel De boom valt op mij in het piepkleine, stampvolle Torpedotheater in Amsterdam.

(Foto: Mieke Prinse)

Anne is onder meer betrokken bij het Spaanse vertaal- en dansproject rond Ilse’s gedichten. Ilse verbleef meerdere malen in het huis van haar en haar man in het centrum van Den Haag. Daar heeft ze o.a. het gedicht o stok en stut geschreven dat zich afspeelt rond het Binnenhof. Anne logeerde ook meerdere keren bij haar in het Roland Holsthuis in Bergen, waar zij eens per jaar verbleef. Vlak voor haar dood zouden ze samen afreizen naar Barcelona om de Spaanse danser en dichter Beatriz Perez te ontmoeten en bij de dansvoorstelling te zijn n.a.v. haar poëzie. Daar is het niet meer van gekomen. In oktober 2022 houdt Anne samen met Beatriz een lezing over leven en werk van Ilse in de bibliotheek van Barcelona.

(Tekst: Anne Büdgen)

O STOK EN STUT

Evi is pas drie
laat haar moeder los

gaat met tante
naar iemand 

die even
niet meer
kan lopen 

even zonder
schoenmaat

ze pakt de vrouw
bij haar hand

zo lopen ze door
een poort
van het Binnenhof 

naar de hofvijver
dan varen ze
naar het eiland

.

Ilse Starkenburg

oversteken

in Antwerpen vroeg ik je
of je angstig bent in het donker
niet zozeer in het donker, zei je

schrijf dit onmiddellijk op, zei ik
als je je zo gewillig aanbiedt
ga ik je stem stelen, lachte je
een scheurtje in mijn taal

er was iets mis met de koffie
er zat geen liefde in
wat was liefde eigenlijk?
je hing aan mijn arm
behoedzaam staken we alsmaar over

we maakten vaker per ongeluk
dichtbij elkaar die avond
er zat alleen een muur tussen ons
droomde ik dat je op de rand
van mijn bed zat
je knieën opgetrokken
leunend tegen het bloemenbehang

we lachten om andere dichters
en redacteuren en voorzitters
meestal mannen

we waren niet bang

Anne Büdgen
ter nagedachtenis aan Ilse Starkenburg

(Foto's: Anne Büdgen)