In 1971 werd het Masereelfonds opgericht door onder meer Jef Turf, Jan Debrouwere en Mark Braet. Leo Michielsen was de eerste voorzitter. Het Masereelfonds is een cultuur- en vormingsorganisatie die zich ook al snel als uitgever profileerde.

In 1978 richtte Miriam Van hee samen met de dichter Mark Braet het poëziefonds van het Masereelfonds op. In die periode waren Miriam Van hee en Mark Braet collega's bij de Vereniging België-USSR, die tot doel had de culturele uitwisseling tussen België en de Sovjetrepublieken te bevorderen. Ook dichter Stefaan Van den Bremt zat in de redactieraad van het poëziefonds.

In het poëziefonds verschenen onder meer vertalingen van Pablo Neruda, Federico Garcia Lorca, Bobrowski, ...) en ook oorspronkelijk Nederlandstalige poëzie van onder meer Stefaan Van den Bremt, Mark Braet, Tjen Pauwels, ...

Miriam Van hee zat niet alleen in de redactieraad, maar droeg zelf ook verschillende publicaties bij aan het fonds. Zo debuteerde Van hee in 1978 bij het Masereelfonds met Het karige maal. Ook haar tweede bundel Binnenkamers en andere gedichten verscheen in 1980 in dit fonds.

Miriam Van hee droeg ook als vertaler bij aan het fonds. Zo verscheen in 1981 En de nacht belooft geen dageraad, een vertaling uit het werk van de Russische dichteres Anna Achmatova.

Na een aantal herstructureringen van de uitgeverij onder historicus Rudi van Doorslaer en boekhandelaar Jaak De Boever ging ze in 1985  in vereffening omdat er onvoldoende kapitaal kon gevonden worden voor een leefbare exploitatie.

De poëziereeks kende wel een doorstart onder leiding van Mark Braet die van 1986 tot midden jaren negentig het Pablo Nerudafonds leidde. Er verscheen poëzie van onder meer Bart Vonck, Jan Van Der Hoeven en vertalingen van onder meer Paul Celan en Achille Chavée.